لباس وصله داری را می مانم که طاقت رفو شدن ندارد.
سالهاست درزهای دلم را آهسته میپوشانمآسمان زیر پای من است.
آرامش اینجاست:
مترسک تنها تر از همیشه به رفتنت به باز نگشتنت خیره شد
با نگاهش جای پایت را بوسه باران کرد
زمان در گذر است و مترسک منتظر عبور دوستی که برای نابودیش بیایید
تا ابد
و هیچ کس ندانست تنها راه نابودی مترسک ...ابراز محبت به او بود
آرامش اینجاست: